Persvrijheid

Ik ben de scriptschrijver! Ik schrijf mijn eigen verhaal, ik bepaal wat ik met de buitenwereld deel & met mezelf, m’n hoofd, m’n hart, m’n ziel. Zij zijn mijn meest trouwe publiek tenslotte…

Zoals gewoonlijk is er weer veel gebeurd sinds de laatste keer… Positieve dingen, maar ook zeker een aantal verstorende dingen. Een emotioneel zware ontmoeting met iemand waar ik veel van hou & een pijnlijke opgezette lymfeklier bij mijn maag, wat gelukkig door constipatie (leuk hè, die erfenis van de kankerbehandelingen) bleek te komen in plaats van door een uitzaaïng, om maar eens wat te noemen. Maar op de één of andere manier had ik niet echt zin of behoefte om erover te schrijven & nog steeds niet. Over sommige dingen heb ik niet eens in mijn dagboek geschreven.

Tegelijkertijd was ik me ook zeer bewust van het feit dat ik ontzttend worstelde met negativiteit, slachtofferschap & mijn schaduwzijden wat die thema’s betreft. Ik wilde gewoon mijn tijd & energie in positieve dingen investeren & ik wilde dat de rest van de wereld dat ook zou doen, of toch in ieder geval de mensen die ik ken. Het voelde als vergiftiging. Of ik nou over iets negatiefs sprak of dat een vriend zich vanuit een negatief standpunt uitte, het voelde alsof we onszelf aan het vergiftigen waren. Hetgeen je aandacht geeft groeit, toch?! Dus focus op & investeer in oplossingen in plaats van het (overduidelijke) probleem!

Dus wat te doen aan mijn negatieve innerlijke dialoog, de restricties die ik eigenlijk mezelf heb opgelegd? Ik spreek nog steeds vanuit mijn oude verhaal, het boek dat ik door andere mensen heb laten schrijven, omdat ik niet beter wist & kon weten toentertijd. Sta eens stil bij de impact die de eerste 7 jaar van mijn leven (waarin je onderbewustzijn door je omgeving wordt geprogrammeerd https://youtu.be/OqLT_CNTNYA) op de rest van mijn leven… Tot nu toe dan! Want iik ben de scriptschrijver, de auteur, ik ben degene die beslist hoe het verhaal vanaf nu verder gaat!

Vorige week woensdag was ik tijdens de Zomerfeesten (georganiseerd rondom de Internationale 4- daagse hier in Nijmegen) in een café, waar ik iemand tegenkwam die ik een paar weken daarvoor voor het eerst ontmoet had.. Hij had ‘m al behoorlijk hangen & ik moet toegeven dat ik ook al wel aangeschoten was tegen die tijd (dus vergeef me de artistieke/dronken vrijheid die ik me permiteer bij het overbrengen van ons gesprek), toen hij op de èèn of andere manier een opmerking die ik op de dag van onze kennismaking ter sprake bracht. Hij wist niks van mijn achtergrond, dus kwam het er op neer dat ik een deel van mijn blogartikel van 19 Maart over de beperkingen van mijn tong enzo samenvatte voor hem. En die gast was zo resoluut &, ik zou bijna willen zeggen, zakelijk (maar wel vriendelijk) in hoe hij vertelde dat ik mooie & aantrekkelijke vrouw ben en dat elke man in zijn handen zou knijpen voor een kans bij mij, ongeacht mijn zogenoemde beperkingen.Het doet er gewoonweg niet toe. En ik weet het, dit is geen nieuws voor mij, maar op de één of andere manier kwam het binnen, ècht binnen. Ik weet niet wat het was. Zijn stem? Z’n woordkeus? Z’n energie? De timing? Hioe dan ook: boodschap ontvangen! Ik moet stoppen met er zo over denken! Dankjewel!

Tijdens deze reis van persoonlijke/spirituele groei is één van de veelvuldig aangeboden voertuigen het advies jezelf niet met anderen te vergelijken & een andere is: leef in het moment. Gisteren is geweest, morgen is niet zeker, je hebt alleen vandaag, dit moment. Natuurlijk is mijn verleden wel belangrijk, maar alleen vanuit hetb oogpunt van onderwijs (onder-wijs: de basis van je wijsheid). Ik kan ervan leren & groeien en de vergaarde wijsheid gebruiken om om anderen te helpen. Als ik het gebruik om mijn huidige zelf te vergelijken met mijn vroegere zelf, dan ook alleen om te zien hoever ik gekomen ben & hoeveel ik gegroeid ben. Dus niet om te kijken wat ik ben kwijtgeraakt. Dat is gewoonweg zinloos. Verander de dingen die je niet kunt accepteren & accepteer de dingen die je niet kunt veranderen. En wat ik wel kan veranderen is mijn innerlijke dialoog, wat ik mezelf vertel & hoe ik mezelf aanspreek.

Dus moet ik het verhaal dat ik over mezelf vertel veranderen of op zijn minst hoe ik het verhaal vertel.Tenslotte ben ik degene die het iedere keer weer hoort. Als ik mezelf dan toch indoctrineer, kan ik dat beter bewust & positief doen dan onbewust & negatief! Uiteindelijk maakt het eigenlijk helemaal niet uit wat voor shit er in mijn jeugd allemaal voorviel of dat ik nog geen 2 jaar geleden kanker had. Wat ertoe doet is hoe ik ermee ben omgegaan, de stappen die ik heb gezet om op het levenspad te komen dat voor mij bedoeld is, hoever ik al ben gekomen! Wat er ook toe doet zijn de rimpelingen. Of in dit geval misschien passender: het vlindereffect, ookal zit ik dan nog in mijn cocon en heb ik mijn vleugels dus nog niet uitgeslagen.. Het delen van mijn metamorfose van rups tot vlinder heeft dan misschien geen tornado veroorzaakt of zelfs maar de koers ervan veranderd, maar het heeft wel veel mensen geraakt & bewogen. En je weet nooit wat voor effect dat op hun leven & het leven van de mensen in hun omgeving zal hebben…

Een aantal maanden geleden besloot ik om screenshots te maken van de reacties die kreeg via Insight Timer, omdat ik merkte dat ik elke keer weer terugviel in twijfel & onzekerheid over de meerwaarde van mijn blog. En ik was (wederom/nog steeds) overdonderd door de dankbaarheid die werd/wordt geuit voor de inspiratie & motivatie die mijn blog biedt. Dus, ter verduidelijking, wanneer ik zeg dat ik mijn verhaal ga veranderen, betekent dit zeker niet dat ik mijn afkomst ga ontkennen of dat ik niet meer eerlijk & open zal antwoorden op vragen over dat alles. Maar het betekent wel dat ik in een nieuw stadium ben beland. Een stadium waarin ik extra moet inzetten op mijn groei. Ik zal elke nieuwe dag mezelf bewust & toegewijd moeten inzetten om stappen te maken richting mijn doelen. Ik vind het moeilijk om me aan een planning te houden & gemotiveerd te blijven voor mezelf, maar daar moet discipline dan maar om de hoek komen kijken. Of misschien gewoon een “niet denken, maar doen” instelling. Knop om, zo simpel is het als je erover nadenkt, haha! Het duurde even voordat ik dit punt bereikte. Wat prima is trouwens, het was geloof ik nodig & daarnaast weet ik wat ik in een korte tijd kan bereiken als ik mezelf ertoe zet! Ik hoef alleen maar aan de verschillende essays te denken gewaardeerd met een 9 of 9½, die ik in de late uurtjes voor de deadline schreef terwijl ik vaak het boek of het gedicht niet helemaal had gelezen… Ik doe het best goed onder druk, hahaha!

Nu we het toch hebben over stappen zetten: -Ik ben begonnen met 2 gecombineerde cursussen, stresscounseling & holistische massage, wat mij een ontspanningstherapeut zou maken (eerste diploma al in de pocket) -Ik heb in Mei Google workshops in SEO, online marketing & personal branding gevolgd – Ik heb mijn eigen visitekaartjes ontworpen & laten afdrukken, die ik inmiddels ook al her & der heb afgegeven. Aangezien ik nog geen praktijk heb, heb ik er verschillende kwaliteiten opgezet & het gelinkt aan mijn Wie ben ik-pagina op de site. -Ik boks ook nog steeds! Ik zou het gewoon moeten zeggen, of niet?! Ik ben best trots op mezelf!!

Zoals je kunt zien heb ik al weer wat stappen genomen! Ben ook druk bezig mijn spullen te verkopen trouwens. De professor heeft zijn ok gegeven, dus waarom uitstellen?! Hij is ook van mening dat ik helemaal geen moeite moet gaan doen om een specialist te zoeken voor mijn controles als ik weg ben. Het is puur kijken & voelen en de professor heeft er alle vertrouwen in dat ik dat ook heel goed zelf. En mocht ik me zorgen maken, kan ik hem altijd videobellen. Weet niet goed wat ik verder nog moet schrijven. Voel me positief over mijn toekomst, zekerder over mezelf & mijn kunnen, mijn kracht (& macht) & ik voel me happy! Gelukkig dat ik leef & kan genieten van de mooie dingen van op aarde & dat ik verbinding kan maken met andere mooie zielen zoals jij! Schroom dan ook niet om een opmerking te plaatstsen of een vraag te stellen of het nu hier is of via Instagram. Ik vind het geweldig om van jullie te horen!

Dankjewel, ik waardeer jullie enorm! Liefs, Renate.